Mijn eerste veldwerk in West-Australë...Marmion

Eindelijk weg uit dat kantoor zonder raam en uitzicht. Op verzoek van Jessie ben ik vandaag meegeweest om haar te assisteren in haar veldwerk. Samen met nog 3 andere PhD's zijn we naar eerst met de UT (utillity truck) v.d. Uni met de boot erachter naar Hillary gereden. En vandaar uit de boot te water gelegd en naar Marmion gevaren. Even voorstellen: Jessie uit Canada, Sana uit Denemarken, Taryn uit Zuid-Afrika en Leonardo uit Mexico. Jessie kweekt koralen op schalen en verricht allerlei metingen voor haar onderzoek. De ochtend begon vroeg, heel erg vroeg: 7.00 am bij de boathouse v.d. Uni:

Echte stoere meiden, die een truck met oplegger eraan en boot erop kunnen rijden, boot kunnen varen, gps kunnen lezen en heel veel wat ik niet eens aan durf te denken.

Door de aanhoudende haai-aanvallen hebben we besloten om twee shark shields (hierboven besudeert Jessie nog even hoe het precies werkt) aan te schaffen; een soort zweep dat vastgemaakt wordt aan je enkel en die een voor haaien hinderlijke (elektrische)straling afgeeft. Na 1.5 uur op water hebben we de oogst teruggebracht naar het departement voor Visserij. Daar moesten we alle algen afschrapen v.d. koralen en daarna de koralen wegen. Sommige werden ondergedompeld in een inktbad, zodat Jessie de groei vanaf deze dag nog beter kan markeren. Koralen zijn levende wezens en hebben constant zuurstof nodig, dus je moet ze af en toe weer onder water houden, zodat de kans op sterven niet vergroot. De schoonmaakactie duurde 2.5 uur (met 5 personen constant bezig!).

Dan hadden we 20 minuten om onze lunch te nuttigen, tussen de kreeft kweekbakken van Visserij:

Nadat ik op de heenweg wachtend in de boot zeeziek ben geworden, heb ik me niet gewaagd aan de tweede trip om alle koraal-kweekbedden weer in zee terug te leggen. Na twee uur op volle zee, waren ze weer terug:

Ik was ondertussen even gaan lopen in Hillary's (absoluut geen aanrader!):

Hidden beauty of WA

Western Australia has an abundance of national parks with beautiful wildflowers and wildlife. But a large part of the biggest state in Australia is a dessert. Once at the sea floor of the ocean, now the pinnacles pillars stand in a dessert. It's mystical, the surroundings are quite surreal. So as everyone we made loads of photos of course. Just a 2.5 hour drive gets you there. We decided to stay a night and check out the nightlife of the adjacent town called Cervantes. This was a big laugh! It had one main street with supermarket, post office, fish & chips store, country club house, hang out for youngsters and a restaurant. They told us to make a reservation, because it will get busy; so not true! One thing though: the air is clean and the sky at night is magical. So much for country towns.

Another strange thing are the bacteries of 4600 million years ago: Stromatoliths. We saw these in a shallow lake on our way back home. It's looks like a rock, that's why it has the nickname living rocks.

And then Jens's his favorite wildflowers: Banksia. A flower bought from the florist will cost about $5 and will last for at least 3 weeks. That's about the only thing what is cheap here!!

And before I forget: Xanthorrhoea. Always puts a smile on Jens's face. Not because of the plant, but because of the nickname: The Common Blackboy (this is also a form of domestic abuse!!)